بررسی فراوانی آسیب های تروماتیک دندانی و چگونگی پی گیری درمان آن ها در بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندان پزشکی اصفهان در یک دوره پنج ساله

مقدمه: ضربه به دندان یک مشکل جدی بهداشت عمومی به شمار می آید. مراقبت و پی گیری بعد از حادثه از اصول مهم درمان موفقیت آمیز است. هدف از مطالعه ی حاضر بررسی آسیب های تروماتیک دندانی و چگونگی پی گیری درمان آن ها در بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندان پزشکی اصفهان بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی گذشته نگر، پرونده ی کلیه بیماران مراجعه کننده به بخش های تخصصی درمان ریشه و اطفال با شکایت اصلی ضربه بررسی شد. نوع درمان، پی گیری، دلیل عدم پی گیری، کامل بودن پرونده ها، اطلاعات دموگرافیک، شماره ی دندان، نوع، علت، محل و فاصله ی زمانی وقوع ضربه تا مراجعه به دندان پزشک از پرونده ها استخراج گردید. اطلاعات جمع آوری شده با نرم افزار spss نسخه 18 با استفاده از آزمون های آماری توصیفی در سطح معنی دار 95/0مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: از تعداد 207 دندان دارای تروما در 127 بیمار بیش ترین شیوع در دندان های سانترال (6/69 درصد) دایمی ماگزیلا دیده شد. شایع ترین نوع ضربه، شکستگی تاج (8/33 درصد) بود. زمین خوردن و سقوط (8/44 درصد) بیش ترین شیوع را در میان علل ضربه داشت. میانگین تعداد مراجعات بعد از درمان بیماران 38/2 مرتبه بود. شایع ترین زمان های مراجعه بیماران به دندان پزشک پس از وارد شدن ضربه یک هفته (8/21 درصد) و 24 ساعت (3/20 درصد) بود. تنها 2/21 درصد از پرونده های موجود کامل بودند. نتیجه گیری: بر اساس مطالعه ی حاضر به ترتیب شایع ترین دندان درگیر، نوع آسیب و عامل ضربه، دندان سانترال دایمی ماگزیلا، شکستگی تاج، زمین خوردن و سقوط می باشد.